Het systeem van jeugdhulp en pleegzorg is ingewikkeld. Pleeggezinnen lopen daarin regelmatig vast. Wij vinden het belangrijk dat pleeggezinnen de juiste ondersteuning krijgen, zodat zij niet overbelast raken en zich kunnen focussen op de zorg voor een pleegkind.
Daarom pleiten wij voor de juiste ondersteuning, goede toerusting en snel toegankelijke aanvullende hulp.
Pleegouders nemen vrijwillig de taak op zich om te zorgen voor een pleegkind, met alles wat daarbij komt kijken. En dat is veel. Ze krijgen te maken met gedragsproblematiek, werken samen met tal van hulpverleners en instanties en zijn niet zelden ook nog vertrouwenspersoon, jurist, maatje, psycholoog, bemiddelaar en belangenbehartiger van hun pleegkind. Daarbij is ondersteuning van professionals die pleegouders serieus nemen als partner in de zorg voor een pleegkind onmisbaar, net als de steun van het eigen netwerk van een pleeggezin.
Bijna de helft van de pleegouders (45%) zegt onvoldoende voorbereid te zijn om de juiste hulp te bieden aan een pleegkind. Bied de juiste scholing, cursussen, informatie en hulp die pleegouders helpt om voldoende toegerust de zorg voor een pleegkind te dragen.
Niet zelden blijkt het organiseren van de juiste aanvullende hulp een grote, zo niet onmogelijke opgave. Pleeggezinnen staan soms maanden op een wachtlijst voor speltherapie voor hun pleegkind omdat er een al maar groeiende wachtlijst is. Of een pleegkind kan niet een dagdeel in de week naar een kinderopvang om zo de pleegouders te ontlasten omdat er geen vergoeding mogelijk is. Dit soort zaken zijn eerder regel dan uitzondering. Ondertussen bestaat de kans dat in de tussentijd de zorg voor een pleegkind de pleegouders te veel wordt of dat het eigen gezin eronder lijdt. Een breakdown en overplaatsing is dan een zeer onwenselijk, maar niet meer te voorkomen gevolg. En dat gemeenten soms aangeven dat het ‘stapelen’ van hulp - naast pleegzorg andere hulpvormen - niet mogelijk is, werkt averechts en getuigt van een gebrek aan visie op goede jeugdhulp.
In jeugdzorgregio West Brabant Oost gaan pleeggezinnen, ouders, hulpverleners en beleidsmakers op 24 januari van start met het goede gesprek over pleegzorg. In drie gesprekken bespreken zij met elkaar hoe pleegzorg in hun regio georganiseerd is: wat gaat goed en wat kan beter? Op basis daarvan maken ze een verbeteragenda pleegzorg met concrete acties waar de regio mee aan de slag kan. De gesprekken zijn onderdeel van het project Het goede gesprek. Wil je meedoen aan de gesprekken? Meld je dan aan!
Nog nooit kreeg onze helpdesk zoveel vragen in 2022: Ingrid en Thirza beantwoordden in totaal 1164 vragen. De meeste vragen werden gesteld door pleegouders, maar ook ouders, pleegkinderen en professionals namen contact op. Over vergoedingen en over samenwerken kregen we vorig jaar de meeste vragen.
In een Kamerdebat op 21 november gaf staatssecretaris Maarten van Ooijen aan dat hij benieuwd was naar de redenen waarom pleeggezinnen stoppen met pleegzorg. Dat heeft de NVP samen met het Nederlands Jeugdinstituut en Jeugdzorg Nederland onderzocht en hierover publiceerden we in 2020 het rapport 'Waarom stoppen pleegouders?' In een brief aan de staatssecretaris lichten we de belangrijkste uitkomsten en aanbevelingen van het onderzoek toe. Drie jaar na dato zijn die nog onverminderd relevant en blijft aandacht voor het behouden van pleeggezinnen nodig – zeker omdat dit door de problemen in de jeugdzorg alleen maar ingewikkelder is geworden.
Samen met de LOPOR gaan we de medezeggenschap van pleeggezinnen via de pleegouderraad versterken. Dat doen we door kennis en informatie voor pleegouderraden te ontwikkelen, zodat zij binnen een pleegzorgorganisatie de stem van pleeggezinnen kunnen laten horen.
