Het systeem van jeugdhulp en pleegzorg is ingewikkeld. Pleeggezinnen lopen daarin regelmatig vast. Wij vinden het belangrijk dat pleeggezinnen de juiste ondersteuning krijgen, zodat zij niet overbelast raken en zich kunnen focussen op de zorg voor een pleegkind.
Daarom pleiten wij voor de juiste ondersteuning, goede toerusting en snel toegankelijke aanvullende hulp.
Pleegouders nemen vrijwillig de taak op zich om te zorgen voor een pleegkind, met alles wat daarbij komt kijken. En dat is veel. Ze krijgen te maken met gedragsproblematiek, werken samen met tal van hulpverleners en instanties en zijn niet zelden ook nog vertrouwenspersoon, jurist, maatje, psycholoog, bemiddelaar en belangenbehartiger van hun pleegkind. Daarbij is ondersteuning van professionals die pleegouders serieus nemen als partner in de zorg voor een pleegkind onmisbaar, net als de steun van het eigen netwerk van een pleeggezin.
Bijna de helft van de pleegouders (45%) zegt onvoldoende voorbereid te zijn om de juiste hulp te bieden aan een pleegkind. Bied de juiste scholing, cursussen, informatie en hulp die pleegouders helpt om voldoende toegerust de zorg voor een pleegkind te dragen.
Niet zelden blijkt het organiseren van de juiste aanvullende hulp een grote, zo niet onmogelijke opgave. Pleeggezinnen staan soms maanden op een wachtlijst voor speltherapie voor hun pleegkind omdat er een al maar groeiende wachtlijst is. Of een pleegkind kan niet een dagdeel in de week naar een kinderopvang om zo de pleegouders te ontlasten omdat er geen vergoeding mogelijk is. Dit soort zaken zijn eerder regel dan uitzondering. Ondertussen bestaat de kans dat in de tussentijd de zorg voor een pleegkind de pleegouders te veel wordt of dat het eigen gezin eronder lijdt. Een breakdown en overplaatsing is dan een zeer onwenselijk, maar niet meer te voorkomen gevolg. En dat gemeenten soms aangeven dat het ‘stapelen’ van hulp - naast pleegzorg andere hulpvormen - niet mogelijk is, werkt averechts en getuigt van een gebrek aan visie op goede jeugdhulp.
Pleeggezinnen worden geraakt door de stijgende prijzen, maar vallen buiten de boot bij een aantal belangrijke aangekondigde koopkrachtmaatregelen. Om hen te compenseren voor de gestegen energiekosten en kosten voor levensonderhoud, zijn twee specifieke maatregelen nodig: het aanpassen van de indexering van de pleegvergoeding en een ruimere vergoeding van gemaakte kosten volgens de regeling bijzondere kosten pleegzorg. Dat schrijven we vandaag in een brief aan staatssecretaris Van Ooijen van Volksgezondheid.
De NVP steunt een amendement van Tweede Kamerlid Lisa Westerveld van GroenLinks om pleegzorg ook mogelijk te maken voor jongeren ouder dan 18 jaar die in een instelling wonen. Voor deze jongeren eindigt jeugdzorg als ze 18 jaar worden, maar vaak zijn ze nog niet klaar om op eigen benen te staan. Verdere voorbereiding op zelfstandigheid in een pleeggezin, met de bijbehorende pleegzorgbegeleiding en -vergoeding, zou dan tot de mogelijkheden moeten behoren.
Kinderen die onder toezicht worden gesteld of uit huis worden geplaatst, krijgen niet de aandacht en hulp waar ze recht op hebben. Direct ingrijpen is noodzakelijk, concluderen onderzoekers van de Universiteit Leiden. Ook de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd en de Inspectie van Justitie en Veiligheid schrijven dat direct een crisisaanpak nodig is. Snel en stevig ingrijpen is ook voor pleeggezinnen van belang, want de problemen in de jeugdbeschermingsketen raken ook hen.
In een reflectietraject onderzoeken familie- en jeugdrechters of ouders, pleegouders en kinderen genoeg rechtsbescherming krijgen in jeugdbeschermingszaken. Daarover wil de reflectiecommissie die het traject uitvoert graag in gesprek met pleegouders die te maken hebben gehad met een familie- of jeugdrechter.
