Nieuws

Kees kwam vanuit een crisispleeggezin bij ons. Hij was drie jaar en vier maanden oud en had al een heel leven achter de rug, getekend door seksueel misbruik, pedagogische en affectieve verwaarlozing en mishandeling. In het rapport van de Raad voor de Kinderbescherming schreef de rapporteur: 'Zelden tot nooit een dermate verwaarloosd en getraumatiseerd kind gezien.’ Het crisispleeggezin waar hij verbleef had de handdoek in de ring gegooid. Kees was niet meer te sturen. Hij was de hele dag actief, luisterde niet en deed zijn eigen zin. Hoe spijtig ook, pleegouders kozen voor zichzelf en terecht. Of wij het zagen zitten? Anders zou hij naar een 24-uurs instelling moeten.

Bij het woord netwerk moet ik altijd aan de wifi-verbinding in ons huis denken. En eigenlijk is dat wel een mooie vergelijking. Want hoe belangrijk het wifi-netwerk is voor sommigen bij ons thuis, nog belangrijker is een netwerk voor een pleegkind.

Goed samenwerken is belangrijk om een pleegzorgplaatsing te laten slagen, want pleegzorg doe je niet alleen. Als pleegouder werk je samen met je pleegzorgbegeleider, een jeugdbeschermer en de ouders van je pleegkind om samen het beste voor je pleegkind te bereiken. Maar dat gaat niet altijd vanzelf. Om de samenwerkingen te verbeteren, organiseerden we in het project 'Samenwerken binnen pleegzorg' dialogen tussen de verschillende partijen die bij een pleegzorgplaatsing betrokken zijn. Door met elkaar in gesprek te gaan, ontstaat meer begrip voor elkaar en verbetert de samenwerking. Jolanda is pleegouder en deed mee aan de dialoog: “Praten met elkaar in plaats van over elkaar, dat is echt de sleutel.”