Warm onthaal in Brummen
Op een zonnige vrijdagochtend waren we in Brummen, waar we in gesprek gingen met een groep betrokken pleeg(groot)moeders. Aanjager Sietse was erbij. Zijn betrokkenheid en initiatiefkracht geven ook dit netwerk extra energie. Wist je dat er meerdere pleegoudernetwerken in Gelderland zijn, allemaal onder leiding van Sietse?
Er werden veel persoonlijke verhalen gedeeld. Een duidelijk uitgesproken wens was meer aandacht en erkenning voor deeltijd-pleegzorg. Opvallend was ook dat meerdere aanwezigen in een overgangsfase zitten richting een gezinshuis – een ontwikkeling die ook terug te zien is in de Factsheet Pleegzorg 2024.
De realiteit van het pleegouderschap werd scherp belicht. Het is soms moeilijk om een ‘gewone’ baan te combineren met alle extra verantwoordelijkheden, zoals therapieën en bezoekregelingen. Dit vraagt enorm veel tijd en energie. Eén van de moeders verwoordde het treffend: “Je verlegt je grenzen zó vaak als pleegouder.”
Veel pleegouders kiezen er daarom voor minder te gaan werken, maar dat heeft vaak ook financiële gevolgen.
Zoals we vaker horen, werd ook in Brummen besproken dat de ervaring en kennis die een pleegzorgbegeleider heeft, wisselend kan zijn. En dat de begeleiding vanuit pleegzorgbegeleiders dus ook per casus verschillend kan zijn. Daarnaast ontstond een levendig gesprek over juridische procedures. Hoe vaak kunnen biologische ouders naar de rechter stappen om te strijden voor hun kind? Het korte antwoord: daar zit geen harde grens aan.
Zolang ouders een advocaat hebben (kunnen krijgen of betalen), kunnen ze rechtszaken starten over bijvoorbeeld omgang, gezagsherstel of terugplaatsing. Niet elke poging is even kansrijk – als er net een uitspraak is gedaan, is het weinig zinvol om meteen opnieuw een zaak aan te spannen. Maar bij gewijzigde omstandigheden kan de kinderrechter toch opnieuw moeten oordelen. Sommige ouders blijven zaak na zaak starten, wat grote impact heeft op de stabiliteit voor pleegkind en -gezin.
Happy Stones – een kleurrijk initiatief
Tot slot kwam er een mooi initiatief aan bod: het scholenproject Happy Stones, een idee van Sietse. Kinderen maken kennis met pleegzorg via een klassengesprek en schilderen daarna stenen met de tekst ‘2e thuis’. Eén steen gaat mee naar huis, één zwerft rond de school en één wordt opgenomen in een goodiebag voor potentiële pleegouders tijdens informatieavonden. Het idee is om op de onderkant van de stenen een QR-code te plaatsen die verwijst naar een kort verhaaltje, filmpje of liedje over opgroeien in pleegzorg. Het project is nog in ontwikkeling – heb je ideeën of wil je meedenken? Laat het Sietse weten via s.devries@entrealindenhout.nl.
