Berichten over Jij en je pleegkind

Er is niks aan gelogen dat ik het als zwaar ervaar om nu met de lockdown thuisonderwijs aan mijn kinderen te moeten geven en dan nog een peutertweeling te hebben. Maar, ik probeer de goede dingen te blijven zien.

Naar aanleiding van ons onderzoek hebben we besloten dat het gezag van onze pleegkinderen bij Jeugdzorg komt te liggen. Dat lijkt ons het beste. Feitelijk veranderd er weinig, het is alleen op papier. De vrouw van de Raad voor de Kinderbescherming die ik aan de telefoon heb wenst me verder een fijne dag en hangt op.

Wat een dagen waren het voor onze pleegkinderen. Voorafgaand aan de feestdagen natuurlijk de nodige bezoekregelingen. Daarna de feestdagen zelf met een hoog “help alles gaat anders” gehalte. En als klap op de vuurpijl werd er ook nog een halfzusje geboren van onze pleegdochter Demi.

Wat was het een jaar...Een jaar met lockdowns, virussen, thuisonderwijs en heel veel bij elkaar zijn als gezin. Had ik vorig jaar het goede voornemen om mijn grenzen aan te geven en tijd voor mezelf te nemen, bleek 2020 juist een jaar van nog een tandje erbij en altijd wel iemand om je heen. Ook een goed voornemen was om meer tijd met elkaar door te brengen. Nou, dat is enorm gelukt! Ook wilde ik me meer ontwikkelen. Nou, ook dat is gelukt! Juf, psycholoog, coach, animator, onderhandelaar, politieagent: ik heb alle functies wel gehad.

Overal om ons heen zijn prikkels. Die komen bij onze pleegtwins maar ook bij onze eigen zoon - die ADHD heeft - in overvloed binnen. Bij de pleegkinderen is het nog eens extra als het bezoekmoment met hun ouders is geweest, dan moeten ze echt een week 'bijkomen' en zijn ze een week lang overprikkeld. Wat zich manifesteert in slecht luisteren, slecht drinken, haren trekken en moeilijk slapen. 

Kinderen moeten leren. Leren om dingen alleen te doen. Leren om op te staan als ze vallen. Leren door te zetten als ze willen opgeven. Leren hun tranen te drogen als ze hebben gehuild. En hun (pleeg)ouders? Ook die moeten leren.

De gezelligste maand is ook meteen de meest stressvolle maand. Voor (pleeg)moeders dan. Ik had het voornemen om deze maand goed te plannen en wat relaxter in te gaan. Om vooral te genieten en dus niet te stressen. De Sinterklaassessie is echt goed gegaan, al zeg ik het zelf. Ik had de cadeaus ver van te voren besteld en had al in mijn hoofd bedacht (want daar ontstaat de Sinterklaasstress) hoe we de avond gingen invullen. Kortom: alles onder controle.

Nederland is de komende weken weer in lockdown. Voor alle (pleeg)ouders: zet ‘m op deze periode! Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder.

Ik werd onlangs gebeld door de Raad voor de Kinderbescherming vanwege een onderzoek naar de gezagsbeëindiging van onze pleegkinderen. De medewerker van de raad stelde mij een aantal vragen. “Hoe is de relatie tussen de pleegkinderen en uw eigen kinderen?” vroeg ze. Uhmm.. goed. “Maar mevrouw, er is toch wel eens ruzie?” Nou, eigenlijk niet. Sterker nog, ik kan het iedereen aanbevelen die tieners heeft. Die kleine, schattige snoetjes van onze pleegkinderen doen die boze of chagrijnige bui zo verdwijnen. En hoe stoer is het als je met je grote pleegbroer of zus op stap mag?