Samen staan we sterker

Opvoeden van getraumatiseerde kinderen

Onze pleegdochter Angela heeft een hoop traumatische gebeurtenissen ervaren. Angela kan namelijk heel snel in haar emoties omslaan en reageert dan vrij heftig door te schreeuwen, huilen, of zelfs ziek te worden. Er zijn triggers die haar trauma naar boven weten te halen. Het zorgt voor een sterk gevoel van angst, waarbij haar hart sneller gaat kloppen en er ook vanuit angst gehandeld wordt. Angela heeft al een hoop meegemaakt tot haar viertienjarige leeftijd: mishandeling door biologische vader, overlijden van moeder en de vele tehuizen en pleeggezinnen hebben een aantal trauma’s bij haar veroorzaakt.

Er is hulp vanuit Intermetzo gekomen, die haar en haar opvoeders gaan helpen om haar trauma te behandelen. Angela zal EMDR als behandeling krijgen om haar trauma een plekje te geven. Daarnaast is het belangrijk dat de opvoeders rekening houden met het gedrag van Angela en wat dat te maken heeft met haar trauma. Ik kreeg het aanbod om een cursus te volgen. Deze wordt gegeven in samenwerking met pleegzorgorganisatie Jeugdformaat en behandelaar Intermetzo.
 

Cursus

Het begin van de cursus “Opvoeden van getraumatiseerde kinderen” begon voor mij met veel verschillende emoties. Angela woont namelijk niet meer volledig bij ons in het gezin maar op een woongroep, vanwege haar problematiek en beperking. In de cursus leer ik dat Angela veel nabijheid, gevoel van veiligheid en liefde nodig heeft om haar trauma te kunnen verwerken. Ik voel mij hierdoor behoorlijk machteloos. Ons meisje krijgt niet wat ze nodig heeft. De cursusbegeleidster geeft mij de taak om een traumadeskundige te worden voor Angela, zodat ik goed kenbaar kan maken aan de woongroep en omgeving wat trauma betekent bij Angela en wat ze nodig heeft.

Schokkend

Het is schokkend om kennis te maken met wat trauma veroorzaakt in de ontwikkeling van de hersenen. Ook op latere leeftijd kan een trauma zeer ernstige lichamelijke en psychische klachten geven. Op een MRI-scan van de hersenen van een kind met trauma en een kind zonder trauma zie je het verschil. De kleuren en het geheel zijn duidelijk anders. De ontwikkeling van de hersenen begint al bij de foetus. Deze ontwikkeling wordt bij kinderen met een trauma, door stress en gemis van dopamine (gelukshormoon), verstoord. Een trauma start al in de buik van de moeder, omdat de foetus te weinig dopamine ontvangt. Er zijn nieuwe verbindingen nodig om de ontwikkeling van de hersenen weer op gang te krijgen. Positieve nieuwe ervaringen zijn essentieel. Door traumasensitief te reageren op probleemgedrag help ik Angela te ervaren dat ze niet meer bang hoeft te zijn.
Ontroerend om te weten dat een knuffel of het wiegen van ons grote kind juist helpend is in de ontwikkeling  van haar hersenen. Ze heeft dit stukje liefde en geborgenheid namelijk niet goed gekend, maar dat kan ik haar nu als ervaring mee gaan geven.

Tot nu toe voel ik mij zeer ook zeer betrokken in het proces. Samenwerken en betrokkenheid is heel belangrijk om met elkaar te zorgen voor Angela. Met de persoonlijk begeleider van de woongroep van Angela hebben we nu elke week  gesprekken met de traumabehandelaar. Het is heel belangrijk om voorspelbaar gedrag te laten zien, zodat ze zich veilig kan voelen. Ik heb een sterke band met Angela en wij hebben samen een tweede hechting weten te maken. We gaan ook samen aan de traumabehandeling werken. Samen staan we veel sterker.

* De naam Angela is om privacyredenen gefingeerd.